Senin, 30 November 2009

Geguritan (Tembung entar lan seselan)

KD : membaca indah geguritan , seselan ,tembung entar


Geguritan

Kelasku

Saben dina daksaba daksapu

Bangku meja tinata

Para siswa sumedya

Sinau

Amrih dadi bocah kang landhep pikire

Jembar kawruhe

Tan ana kang kuciwa

Tan ana kang sambat

Pinaringan tugas PR akehe ora mekakat

Ora ana kang dawa tangane

Ora ana kang gedhe endhase

Wiwit saka omah gedhong gubug penceng pinggir kali

Kabeh nyawiji

ngangsu kawruh nggayuh impen sundhul langit

gawe arum lan kuncara asma wong tuwa lan nagara

dadi kembang lambe lan kusumaning bangsa

kawiwitan saka klasku* nung041109*

Jumat, 30 Oktober 2009

Ketika Aku Pergi




Senang sekali bisa nulis lagi di blog setelah nyepi beberapa waktu. Gak ada apa apa hanya agak malas dan tidak ada ide.Setelah baca - baca blog teman muncul hasrat menulis lagi....
Minggu yang lalu kami (aku dan teman teman ) jalan jalan di Jogja dan sekitarnya. Sekedar refresing sekalian mengunjungi tempat baru.Banyak hal yang sebelumnya belum pernah kujumpai, undur undur laut yang sangat lezat kubeli dari mbak bakul di Parang Tritis.Rasanya hemmm ...nyamnyam.
Nonton pagelaran sendratari Ramayana di panggung terbuka meninggalkan kenangan indah, menikmati sensasi anoman obong dan romantisme Rama Sinta di bawah rintik gerimis wah..jadi ingat masa muda.
Penginapan yang mewah dan hidangan yang luar biasa menjadikan kami sejenak sebagai seorang jutawan atau pejabat yang memperoleh layanan dan fasilitas prima. Alhamdulillah setidaknya aku pernah menikmati.
Banyak hal lucu terjadi sehubungan dengan yang "sejenak" tadi. Terkunci di kamar mandi karena gak bisa membuka kembali, mandi salah muter kran sehingga yang muncrat air panas, menjadi bahan canda teman teman. Hidangan yang belum akrab di lidah membuat rindu sambel trasi goreng teri. Ya... dasar kampungan .Memang sih.pernahkan pembaca mengalami seperti yang kualami ? Atau malah lebih kampungan lagi ?
Berada di puncak Keteb memberi kenangan tersendiri. melihat film tentang gunung berapi menjadikan diri ini kecil dan makin kecil di hadapan Sang Pencipta. Masih mau takabur atas kuasaNya ? Astaghfirullah ...
Yang paling membahagiakan adalah momen ketika aku bertemu dengan anakku....anak yang kusayang dan kurindukan .Kudoakan selalu untuk keberhasilanmu,masa depanmu...

Senin, 29 Juni 2009

1.SESOTYA ING SELARAMA



Embuh wis ping pira lakuku tekan papan iki. Ngliwati lurung – lurung tanpa benggang dina. Aku nganti apal kabeh kaanan lan warna alam ing kene. Wadhuk Selarama kang banyune bening maya – maya sajak ngawe – awe aku supaya enggal mara saperlu ngaca. Ah ... aku nggresah. Kanggo apa aku ngaca yen ngrumangsani ora duwe paitan rupa. Apamaneh bandha. Klambi bae yen ora diwelasi Bu Guru Maruta ora bisa salin. Kalebu sing dakanggo dina iki. Aku isih eling anyar – anyarane klambi iki diagem mbak Kartika tindak ngrawuhu reuni SMAne biyen, jalaran aku sing didhawuhi nyetrika. Jane klambi iki isih apik warna lan modhele. Mung marga suwek sithik ing lengene, Mbak Kartika ora kersa ngagem. Ya begjaku yen klambi iki tiba ing tanganku. Srengenge wis ndhelik ing gegere Gunung Muria sisih kulon. Ayang – ayange tiba ing wadhuk kaya mata Rahwana. Abang mbranang. Bocah – bocah angon padha nggiring rajakayane kaajak mulih ngandhang. Alon alon aku njangkah turut dalan njunjung dagangan sing durung payu. Mulih.

Tekan ngomah dagangan dakselehake. Banyu kendhi sing tansah nelesi gorokanku rina wengi dakombe nganti entek separone. Ora lali tanganku ngranggeh tela godhog cukup kanggo isi weteng sing sekesuk durung klebon sega.

Bubar adus dhuwit oleh – olehanku nyambut gawe daketung, ana Rp 80.700,00. Aku ngeling –eling dagangan sing payu mau awan. Kipas, dhompet, kalung lan gantungan kunci. Kebeneran dhek mau awan wisatawan sing teka rada reja. Aku ngguyu dhewe kelingan lelakonku dhek mau.

“Sovenir – sovenir................kalung......kipas.............gantungankunci mangga mangga..........,” tawaku marang wong – wong sing andhon lelana ing komplek Wadhuk Selarama. Sing daktawani daganganku sasat padha gedheg. Ana sing karep wae olehe nganyang jan.........methithil banget. Olehe ngundhaki rega saka selawe rupiah. Sabar ... sabar, ngadhepi manungsa sing maneka warna wateke pancen kudu sabar. Dakeling – eling welinge simbokku, ngadhepi wong akeh kudu nganggo esem senajan omongane ngabangake kuping paribasane.

Dakgawa sikilku menyang Balekambang Sapta Rengga. Akeh sing padha mangan enak ing kene. Aku trima ngulu idu. Ing sisih lor bocah – bocah padha mancing iwak sing sumebar ing wadhuk.Ana uga sing langen, numpak motorboat ngubengi Selarama sakulawarga karo ngguyu. Aku melu seneng.

Dakbacutake lakuku tekan lambe wadhuk. Dheg. Atiku mak tratab. Mripat dakucek – ucek sajak ora percaya marang panduluku dhewe. Apa bener sing saksawang iki ? Pangrasaku barang kuwi wujud dhompet. Mengko gek – gek mung godhong garing sing tumiba ing lemah. Aku noleh ngiwa nengen, ora ana wong ing cedhakku. Ngati – ati dakjupuk dhompet mau lan dakbukak ing jero WC. Githokku mrinding. Awakku anyep. Aku nyawang isi dhompet sing kebak dhuwit samono akehe tanganku ndhredheg. Selawase urip aku lagi weruh dhuwit muntel semono akehe. Aku uga durung tau weruh rupa dhuwit kaya ngono, ora kaya sing tau daktampa saka wong – wong. Daksetitekake luwih premati, tulisane angel banget diwaca. Apa mripatku sing ngantuk ? Ana aksara S sing dipalang ($ ). Dakdhudhah maneh isi dhompet luru KTP, nanging ora ana. Sing ana mung kertas sasuwek sing aku ora ngerti tegese. Simbok.....apa iki impenku sing ndaradasihi ? Wingi aku crita yen rembulan mencorong padhang tiba ing pangkonku.

“ Ndhuk, kowe arep nemu kabegjan “

“ Kabegjan apa mbok ? Dodol sedina payu separo iku kapetung begja “

“ Ya embuh, ndedonga bae supaya begjamu luwih saka kuwi ”

“ Ya uwis Mbok , ora kendhat olehku ndonga. Nyenyuwun supaya urip kita ana owah – owahane, bisa mulya kaya tangga kiwa ngomah, sokur – sokur kaya Bu Maruta, sugih , pangkat , suka paring dana “

“ Aja ngono ndhuk, kowe kudu muji sukur ing atase awake dhewe dipercaya wong liya nggawa dagangane tanpa panjer, diparingi kuwarasan Gusti Allah, ngombe banyu kendhi krasa seger,kuwi wis nikmat saka Gusti Allah. Aja ndhangak ,Ndhuk “

Ora, aku ora ndhangak. Aku tumungkul nganti panduluku natap barang sing dakgawa iki. Dakdudut kertas putih sing monyol sithik, jebul foto priya landa. Rambute sing kaya rambut jagung ngawe pundhak. Tangane sing kiwa nyekel tustel. Ing sisih buri katon samodra lan baita kang aneh kanggoku ora kaya sng dakweruhi ing Rembang utawa Juwana. Ing walike foto mau tinulis Honolulu August 11, 1989. Honolulu ? Ngendikane Bu Guru Honolulu kuwi dununge ing Amerika kana, adoh banget saka kene. Apa dheweke wong Amerika ? Banjur kepriye aku bisa ketemu dheweke saperlu menehake dhompete sing tiba ing Balekambang kene ? Luwih becik aku lapur Polisi bae.

Kanthi ati – ati aku metu saka WC. Jangkahku mantep menyang kantor polisi lan kandha apa anane ngenani kedadeyan mau. Sithik – sithka aku ora wani goroh. Aku wedi, kelingan sesorahe Kyai Baedowi jare wong goroh bakale manggon ing intipe neraka.

Bubar lapur aku bali ider dagangan maneh. Dakjujug grombolan bocah – bocah sekolah sing lagi mudhun saka bis “ Pahala Kencana” . Ora lali dakpasang esemku supaya bocah – bocah gelem nukoni daganganku.

“ Iki apa mbak ?” sawijine kenya ireng manis takon karo drijine sing mucuk eri nudingi kalung saka kayu.

“ Ooo menika kalung saking kajeng dhik,” aku sumaur. Banjur dakjlentrehake sisan carane gawe kalung mau sangretiku. Model – model liyane uga dakpamerake, pamrihku supaya dheweke kepincut.

Ora let suwe dhuwit sepuluh ewon wis mlebu sak klambiku. Kanca – kancane sajake kepingin karo sing dituku bocah ireng manis mau.Atiku lunjak – lunjak bungah. Weteng sing kuruk njaluk isi ora dakrasa kepingin daganganku enggal payu. Sidane kipas lan gantungan kunci kadol separo luwih, iki ateges bisa setor Bu Maruta lan sisane bisa kanggo nempur lan tuku endhog.

Dagangan kari sithik.Bauku rada kepenak amarga ora kabotan sanggan. Wah... yen rejeki mili kaya ngene saben dina mbok menawa aku bisa mangan sega kanthi ajeg ora kaseling tela.

Ora krasa mripatku wis abot dakelekake. Lamat – lamat keprungu swara kenthongan ditabuh kaping sanga. Daksawang ing sisihku simbok wis angler. Sajake keselen matun saawan mau. Dakseret sandhal japitku sing wis tipis saka ngisor amben, arep nyebul lampu teplok sing cayane mblirit. Dumadakan keprungu swara wong nothok lawang lan ngundang jenengku.

“ Ndhuk, ndhuk Menur ..apa kowe wis turu ? “

Cetha swara priya. Genah yen iki swarane Pak Maruta ya Pak Lurah desa kene ngiras dadi bendarane simbokku.

“ Inggih Pak, kula dereng tilem,” ujarku. Tuwuh tandh pitakon , ana apa bengi – bengi ngene Pak Maruta rawuh ing gubugku ? wara greneng – greneng ing jaba nuduhake yen Pak Maruta ora dhewekan. Saking kesusuku sandhal sing dakanggo kuwalik ora dakrasa. Dakjupuk cengkal lawang minangka kunci pengaman omahku.

“ Mangga pinarak nglebet Pak ! Wonten kersa punapa dalu – dalu rawuh ngriki ?” Aturku karo mbukak lawang saya amba.

“ Ngene ndhuk,iki mau aku nampa tamu Pak Polisi, jare arep ketemu karo kowe,” ngendikan ngono astane ora lali ndudut rokok saler banjur disumet.

Iki Pak Baskoro Kapolsek kene, lan iki tuan Adam tamu negara saka Amerika ” , ngendikane Pak Maruta nepungake tamu tamuku. Daksawang Pak Polisi mesem karo astane ngajak salaman aku, semono uga tuan Adam. Aku ora ngerti apa luputku nganti diparani priyayi – priyayi agung wengi iki.

“ Manut laporan mau awan kowe nemu dhompet ing kawasan wisata Wadhuk Selarama. Dhompet mau banjur kopasrahake menyang Polisi, amarga dudu darbekmu.Sawise dititipriksa dhompet mau kagungane tuan Adam. “

Daksawang tuan Adam manthuk manthuk sajak mudheng karo sing dingendikakake Pak Maruta.

“ Tuan Adam iku ilmuwan Amerika kang nganakake panaliten Biologi ing sakupenge Gunung Muria kene. Tuan Adam rumangsa seneng bisa nemokake dhompet maneh, amarga dhompet mau isi dokumen penting banjur kepingin tepung karo sing nemokake dhompete mau !” ngendkane Pak Maruta maneh.

“ Sawise dicritani ngenani awakmu lan kulawargamu Tuan Adam kepingin maringi bebungah ”

Tekan kene ngendikane Pak Maruta aku mudheng ancase tamu – tamu agung rawuh rene.

“ Mula sesuk kowe jam 09.00 teka ing bale desa saperlu nampa bebungah saka Tuan Adam. Iki kabeh minangka tandha panuwun dene dhokumen – dhokumen lan dhuwit sing disimpen ing dhompet ora ilang “

Krungu tembung – tembung mau sanalika lambeku ora bisa kumecap.Aku mung bisa manthuk karo muji sukur konjuk Gusti kang Kuwasa. Luhku mili nelesi pipi. **211094**

Sabtu, 27 Juni 2009

Wanita Prakosa

Ngrugokake pawarta saka TV beritane warna warna. Durung lerem kabar Manohara disusul Cici Paramida. Keterak maneh kabar Marcella Zalianti kang bisa mesem amba sawise nginep ing kunjara. Sing ngayemake ya kabar Mbak Prita Mulyasari kang uwal saka dakwaan Jeksa saka tuduhan nyebar pawarta ala marang RS Omni Internasional Tangerang. Wong ayu – ayu lagi ketaman rubeda.
Dibutuhake ati tatag kanggo ngadhepi sakabehing panandang. Panganggep wanita minangka manungsa kang ora duwe daya sakal sirna. Apamaneh nyumurupi tandange Ibu Daisy Fajarina iya ibune Mbak Manohara.Wanita Prakosa rumangsaku.Wani ngumbar swara miyak wewadi kang dirasakake putrine. Kamangka kang diadhepi sawijining Priyagung, saka nagara manca sisan. Ora saben wanita duweni kuwanen kanggo nywara. Wanita prakosa liyane ibu Suciwati. Ora kendhat anggone ngupadi kaadilan kanggo nemokake sisik melik tiwase kakunge, Mas Munir. Isih akeh wanita prakosa liyane kang daksumurupi.Ibu Megawati Soekarnaputri lan Ibu Chofifah Indar Parawansa umpamane. Asma loro iki moncer ing jagading politik kang didominasi kaum priya. Mongkog nyawang priyayi loro iki anggone ambyur lelumban ing donyaning politik kang rumangsaku ruwet mbulet. Sanajan kasoran ing pemilihan presiden 2004 apa gubernur jawa timur nanging semangat juang lan intelektualitase pantes didadekake tuladha generasi mudha.
Nanging sing paling akeh yaiku para wanita prakosa kang sanyatane pancen “ prakosa”.Niba tangi rina wengi ngupaya upa nyukupi kabutuhan kulawarga ing negarane dhewe utawa menyang nagara manca kang ora cilik resikone...................dipilara, diprawasa .......apa diperjaya.270609

Rabu, 24 Juni 2009

Pengalaman pribadi


Lelungan mligine ing papan wisata prayogane ngajak kanca kang wis paham karo obyek wisata utawa nyewa tour leader.Aku duwe pengalaman kang ana gegayutane karo tulisan iki. Nalika aku nekani Tamansari ing Ngayogyakarta karo kulawarga tanpa pemandu wisata , rombonganku mung nyawang papan papan kang ora sabaene tanpa mangerteni guna paedah lan thek kliwering panggonan mau. Bareng ngajak Pemandu banjur dijlentrehake sakabehane ngenani papan - papan mau. Aku uga bisa nyuwun pirsa bab - bab sing ora dakmangerteni ngenani Pula Cemethi, Sumur gumuling , Kolam lan liyane.
Liya wektu aku lan rombongan lunga ing Curugsewu Kendal banjur mbacutake laku ing Ngebruk Kebun Buah.gandheng anggonku mara tanpa konfirmasi menyang Pengelola Kebun, rombonganku kuciwa amarga kebun durung wancine awoh, dadi mung nyawang gegodhongan lan wit - witan ,ngubengi kebun numpak kreta bayare rada larang, Rp 25.000.Jane ya kepengin ngrasakake enake duren monthong apa klengkeng pingpong lan srikaya anona nanging.....durung rejekine.

Jumat, 29 Mei 2009

2. Mijiling Wiji Katresnan



Wektu kuwi sasi Nopember. Miturut etungan dhokter minggu iki wis titi wancine jabang bayi sing dakgembol nyecep swasana gumebyar ing donya. Dakeling –eling kabeh pituture Ibu apa –apa kang oleh lan ora oleh ditindakake dening wong wadon kang nggarbini. Siwalan sapiring oleh – olehe Bulik saka Tuban ora dakpangan. Aku ngati- ati awakku dhewe jare wanita nggarbini yen mangan siwalan sirahe jabang bayi siwalanen. Minangka wong Jawa lan urip ing Jawa , sithik – sithik aku ya percaya marang gugon tuhon kang sumebar ing bebrayan Jawa. Tangga ngarep omah mbabarake putrane angka loro raine nembelong ireng ing perangan pipi sisih kiwa. Jarene nalika mbobote , bapake jabang bayi mulas pitik lar putih diwerna abang. Pamrihe kanggo tenger supaya ora kijolan pitike tanggane. Ponakanku dhewe lair ceprot lambene guwing jalaran bapake mancing ing Kedhung Kalipring nalika garwane mbobot. Nanging apa ya kuwi sing dadi jalaran ? Mengko gek –gek gizine ibune kang pancen kurang nyukupi ? Yen kelingan ngono kuwi atiku was sumelang. Aja – aja mas Yanto nindakake beb – bab nalisir sasuwene aku ngandhut ? Dumadakan ponang jabang bayi mancal wetengku ndadekake ambyaring lamunanku kang ngambra –ambra.
Alon alon aku ninggalake kursi teras jumangkah mlebu omah. Wetengku saya kenceng. Aku pringisan ngempet lara. Entuk telung jangkah aku mandheg. Dheg. Banyu bening ndlewer ing sauruting pupuku. Dakgrayangi bokongku teles kebes kaya bocah ngompol. Sanalika aku mbengok, “Ibuuu........”. Gita gita Ibu methuki aku kang ngadeg nggejejer nekem weteng. Tanpa kakehan pandangon Ibu banjur nuntun aku lan dilungguhake ing kursi tamu.
“Wis Ndhuk, saiki budhal menyang rumah sakit. Sajake wis nyedhaki lairing jabang bayimu. Entenana sedhela daksalin klambi lan njupuk barang – barangmu. Akeh – akeh olehmu ndedonga marang Gusti Allah muga – muga kabeh diparingi slamet wilujeng, Ndhuk, “ ngendikane Ibu karo ngemuk – emuk pundhakku.
Aku manthuk, ora kumecap. Lambeku kanthil ora bisa menga. Nanging atiku tansah ndremimil nyenyuwun lan pasrah marang sing Maha Kuwasa.
Tekan rumah sakit aku langsung digawa ing Ruang Bersalin. Dhokter Puspito mriksa kahananku. Piranti peso gunting lan ubarampe liyane disiapake dening perawat. Atiku miris weruh sesawangan iki. Wetengku saya lara. Lara kang ora bisa diwedharake nganggo ukara. Ya Allah............ngene rasane ibuku nglairake aku telu likur taun kepungkur ? Dina iki aku ngrasakake dhewe. Kelingan kabeh luputku marang ibuku. Nyuwun pangapunten sedaya lepat kula , Bu.......Dina iki nyawa rasane kaya pedhot – pedhota. Nanging aku kudu mbudidaya, slamet awakku slamet anakku kang daklairake. Aku ngrintih.......ora isin ngumbar swara. Laraku saya akeh. Dhokter lan perawat paring aba- aba unjal napas lan ngeden rosa.
Cenger ..........sepining wengi pecah dening swara tangis bayi. Puji syukur ngagungake asmaning Gusti Allah ora uwal saka lambeku. Bayi wadon enggal ditulungi lan diresiki dening perawat. Tuwuh pitakonan piye kahanane bayi kang daklairake mau ? Daktakonake marang Dhoktere bab iku, wangsulane gawe leganing atiku.
Sawise resik bayi abang diselehake ing jejerku. Dakrangkul dakaras anakku kang nangis kekejer luru banyu susu. Kanthi kebak asih tresna dakelus – elus anakku kang lagi nyusu. Ora krasa luhku ndlewer amarga rasa kabagyan kamulyan ngrenggani dhadha. Awit dina iki aku rumangsa sampurna minangka wanita.
Ora let suwe Ibuku rawuh diiring Mas Yanto. Eseme priyayi loro ndadekake swasana wengi iku saya endah. Bayi dibisiki swara adzan dening Bapake. Kanthi tenger : DANASTRI , ing pangajab dadi bocah solihah mengkone. Bayi abang irunge kaya bapake , digegadhang bisa mikul dhuwur mendhem jero asma wong tuwane.**091208**





Geguritanku

1.Tilas


ana tilas dwija
ana tilas siswa
saiki dadi bupati apa mentri

ana tilas kyai
ana tilas mucikari
obah osiking ati kang ngubengake Gusti

ana tilas garwa
ana tilas maratuwa
crah amarga ana prahara

tan ana tilas : atmaja
tan ana tilas : ibu rama
tan ana tilas : tresna
sakabehane isih ana
salawase tetep ana
sanajan lingsir surya sasangka warsa***250591


2. kere

rujak senthe lungsed minangka tendha
pangeyub angga
nalika beras wutah tempolong bolong bathok mlumah
dadi ajang
yen saben dina kaya ngene
mokal sida mukti urip mengkone ***250591



3. KANGGO ANAKKU WADON


Ndhuk
Ing kana Kyai Subkhi wis tata – tata
Soundsystem sajadah klasa digelar amba
Ulem
Para kawula enggal sowan mring Sing Kuwasa
Apa kowe ora krungu ?
Enggal lungakna
Hello kitty kang kokekep ing dhadha
Apa biyungmu kudu miscall kowe
Supaya cekat ceket tumandang gawe ?
Aja
Aja dadi korban teknologi
lakoni jejibahanmu linambaran ati suci
amrih minulya uripmu tembe buri***
smg 11 des 2008
***

4. Kanggo : Sliramu 1

Carange garing
Pange aking
Godhonge rontok
Kembange gogrog

Nanging empole isih tumancep
Udan wingi trubus
Ngrembaka
Katrajang lesus
*** 28 02 09



Saka : Sliramu 1
Dening : Sliramu

Dina iki udan riwis riwis
Trubuse saya ledhung
Trubus ora katrajang lesus
Dina iki kasiram udan riwis riwis
Apa bisa ngrembaka ?

***



5.Kanggo : Sliramu 2

Kembang mawar
Thukul ing tlatah cengkar
Kurang rabuk kurang tirta kurang sunar
Mung tetesing bun kang ajeg teka
Ora sepiraa
Tan bisa ngrembaka
Tan bisa tumangkar
Kari ngenteni praptane ajal
Najan mangkono arane mawar
Gandane panggah amrik angambar



Sumurupa
Mawar kuwi mapane ing puri
Kinupeng pager kawat ri
Juru taman asikep gegaman tansah waspada
Siyaga mring sakeh bebaya***110309



Saka : Sliramu 2
Dening : sliramu


Apa kang bisa daktindakake
Amrih amrike ora muspra ?




6. Kanggo : Sliramu 3

Sliramu pirsa
Melati ing taman sari kana
Butuh kawigaten lan upakara
Ora kalah arum karo mawar ing kene
Sing beda mung warnane.***110309